-
1 ręka
podać komuś rękę jdm die Hand geben [ lub reichen]wyrywać sobie coś z rąk sich +dat etw [gegenseitig] aus den Händen reißenręce do góry! Hände hoch!iść z kimś pod rękę mit jdm eingehakt [ lub Arm in Arm] gehenmieć pełne ręce roboty alle Hände voll zu tun habenz ręką na sercu Hand aufs Herzbyć w dobrych \rękach in guten Händen seinmieć lepkie ręce klebrige [ lub krumme] Finger haben [ lub machen] ( fam) lange Finger haben [ lub machen] ( fam)przyjmować z otwartymi \rękami mit offenen Armen aufnehmenbyć czyjąś prawą ręką jds rechte Hand seinz pustymi rękoma mit leeren Händenwłasnymi rękoma mit eigenen Händendawać komuś wolną rękę jdm freie Hand lassensiedzieć z założonymi rękoma die Hände in den Schoß legendziałać na własną rękę auf eigene Faust handelniść komuś na rękę jdm entgegenkommencoś jest w czyichś \rękach etw ist in jds Händenjeść komuś z ręki jdm aus der Hand fressen ( fam)machnąć na coś ręką etw aufgeben\ręka rękę myje eine Hand wäscht die anderenosić kogoś na \rękach jdn auf Händen tragenoddać coś do rąk własnych etw persönlich [ lub eigenhändig] übergebenoddać się w ręce sprawiedliwości sich +akk dem Arm des Gesetzes übergebenręce mi opadają ich lasse die Arme sinken, ich verliere die Lustpatrzeć komuś na ręce jdm auf die Finger schauenpodpisywać się pod czymś obydwiema \rękami für etw einstehenprosić kogoś o rękę jdn um die Hand bitten, um jds Hand anhaltenprzejść przez czyjeś ręce durch jds Hände gehenrozkładać ręce ratlos dastehenze zdenerwowania trzęsą mu się ręce seine Hände zittern vor Aufregungumywać ręce seine Hände in Unschuld waschenurobić sobie ręce po łokcie sich +akk abrackern ( fam)wpaść w czyjeś ręce in jds Hände fallenwziąć coś w swoje ręce etw [selbst] in die Hand nehmenzacierać ręce sich +dat die Hände reibenzałamywać ręce die Hände ringenod ręki sofort, unverzüglichręce przy sobie! Hände weg!precz z \rękami! Hände weg! -
2 wydzierać
I. vt2) ( zabierać siłą)\wydzierać coś komuś jdm etw entreißen\wydzierać coś sobie z rąk sich +dat etw aus den Händen reißen3) ( niszczyć) abnutzenII. vr1) (pot: wrzeszczeć) brüllen, schreien2) ( wyrywać się)\wydzierać się komuś sich +dat von jdm losreißen, sich +akk jdm entwinden ( geh)
См. также в других словарях:
wyrywać — Wyrwać coś (kogoś) komuś z paszczy zob. paszcza 3. Wyrwać coś z korzeniami zob. korzeń 1. Wyrwać kogoś z czyichś rąk zob. ręka 49. Wyrwać komuś stołek spod tyłka zob. stołek 4. Wyrywać (sobie) włosy z głowy zob. włosy 1 … Słownik frazeologiczny
wyrwać — dk IX, wyrwaćrwę, wyrwaćrwiesz, wyrwaćrwij, wyrwaćrwał, wyrwaćrwany wyrywać ndk I, wyrwaćam, wyrwaćasz, wyrwaćają, wyrwaćaj, wyrwaćał, wyrwaćany 1. «rwąc wyciągnąć, wydrzeć coś z czegoś, siłą wydobyć, wydostać skądś; wyszarpnąć» Wyrwać coś komuś… … Słownik języka polskiego
wyrwać — coś (kogoś) komuś z paszczy zob. paszcza 3. Wyrwać coś z korzeniami zob. korzeń 1. Wyrwać kogoś z czyichś rąk zob. ręka 49. Wyrwać komuś stołek spod tyłka zob. stołek 4. Wyrywać (sobie) włosy z głowy zob. włosy 1 … Słownik frazeologiczny
